Twee relatief onbekende mannen. Tot ze die éne hit scoren: Ik wou dat ik jou was. Opeens zijn ze bekend. Als vrienden gaan ze alle zalen langs. En telkens spelen ze dát ene nummer. Tot op die laatste keer in de voorstelling. En daar waar de muziek helemaal uitpakt kijken ze elkaar aan. Hij met z’n microfoon, de ander achter de piano. En in die ene blik zit zóveel verborgen! Een vriendschap die ineens een BN-karakter kreeg. Ze zagen elkaar vaker dan hun eigen gezin. Dat schept een band! Op onderstaande foto zie je er iets van. Wat kun je daar toch ook jaloers op zijn. Op zo’n vriendschap die je zoveel waard is…
Zondagavond zien we ook twee gezworen vrienden. David en Jonathan. Ze delen een liefde die ‘de liefde voor vrouwen te boven gaat’. Wat maakt hun vriendschap zo bijzonder? En hoe kunnen wij eigenlijk zélf omgaan met onze vrienden, zo dat het ons leven vormt? Zou je dan meer nodig hebben dan een nr.1-hit? En zou ‘ik wou dat ik jou was’ zomaar kunnen veranderen in ‘ik wil dat jij mij bent’? Welkom, zondag!
Hier de link van het hele filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=Aw4S059-y7o