Na een dagje Pretpark Slagharen hoorden we dat de camping waarop we stonden vanwege heidebrand niet meer begaanbaar was. Waar we hadden gedacht op ons gemakje op de camping te eten hadden we nu ineens een probleem. Konden we nog terug en wanneer dan? We hoorden dat er een zaaltje was ingericht door de burgerlijke gemeente waar we terecht konden. Wij erheen. Een zaaltje in een restaurant. Ik begon al te tellen: wat kunnen we eten, hoe werkt dat hier? Maar toen kwamen ze direct: wat wil je, friet met schnitzel of vegetarisch, broodje gezond? De keuze was natuurlijk makkelijk en zo zaten we aan de friet. Met allerlei andere campinggasten die in hetzelfde schuitje zaten. Wildvreemden. En toch verbroederde het. In dezelfde situatie, allemaal trek, en ineens zaten we samen met elkaar om tafel. Dan kijk je anders naar elkaar!
Zondag zitten we samen aan tafel. En samen eten… dat verbindt! Daar denken we zondagavond over na, met Mattheus 12:46-50 en Psalm 119:63. Welkom!