Afgelopen woensdag reed ik van huis naar Drunen en weer terug. Op de heenweg zag ik in de bocht al wat mannen in gele jassen staan, inclusief een busje en een motoragent. Jahoor, ze stonden te laseren, precies in de bocht. Dat is de weg waar ik normaal gesproken 100 rijd (de geest is wel gewillig maar het vlees is zwak;)) en dus zei ik tegen mijn bijrijder: herinner me op de terugweg even… Terug waren we lekker in gesprek en het tempo ging omhoog. Ik zag een tegemoetkomende vrachtwagen net voor de bocht een aantal keer achter elkaar seinen. Ik dacht: waarom seint ‘ie zo? Is er iets kapot, ergert hij zich aan z’n voorganger? Toen mijn bijrijder zei: misschien moet je hier even wat afremmen…’ toen wist ik het ineens. Die laser! Net op tijd reed ik keurig 80 en zo werd me een hoop gedoe bespaard.
Dat seinen was natuurlijk geniaal. Teken om te waarschuwen. Maar dan moet je dat teken wel zien en goed begrijpen. Welkom, zondagmorgen, met Genesis 9. Twee kinderen krijgen het teken van de Doop en wij denken na over het teken van Gods trouw dat voor iedereen zichtbaar is: de regenboog!