Preekpreview: tegen de muur op…

Preekpreview: tegen de muur op…

Dat is toch een treffend gevoel dat we bij de dood hebben. Tegen een muur oplopen. Je loopt de weg van je leven, met bochten, kruispunten, afslagen en hoofdwegen. Het landschap wisselt, je stemming ook. Tot er, ineens, een muur opdoemt waar je op afloopt. Er is geen afslag meer, er is geen bocht. Alleen maar die muur. Het einde van je weg is daarmee in zicht. Die muur belemmert de weg, je zicht, je perspectief. Daar sta je dan: doodgelopen…

Zondag is het eeuwigheidszondag. In de kerk noemen we de namen van hen die ons in het afgelopen jaar ontvallen zijn. De dienst staat ook in dat thema. Wat te doen met die muur van de dood? We lezen 1 Thessalonicenzen 4 en Mattheus 22. Over hoe mensen ‘in slaap vallen’ om weer op te staan en hoe die komende wereld enerzijds hetzelfde en anderzijds anders zal zijn dan nu… Welkom!