Als je naar zo’n plaatje van de bergen kijkt voel je het al. Kijk uit! Je ziet iemand bij zo’n klif staan en je denkt: val er niet af! Bergen zijn zo immens. Ze roepen een soort vrees in je op. Aan de ene kant prachtig en indrukwekkend. Je geniet ervan! Aan de andere kant ook een soort van eng. Want als je in de bergen verdwaalt of je zet een misstap loopt het zomaar verkeerd af.
Als Mattheus schrijft over Pasen noemt hij vier keer het woordje ‘vrees’. Pasen werkt als de bergen. Het is prachtig en angstig tegelijk – afhankelijk van waar je jezelf bevindt. Benieuwd naar hoe Pasen vrees in je losmaakt en waar jij staat, in dat Paasverhaal? Welkom, zondagmorgen, met Mattheus 28, Exodus 14 en Openbaring 1 – bij de vrees van Pasen!