Reisverslagen

Reisverslag Bulgarije 2011

Van 1 tot en met 13 augustus is een groep jongeren uit onze gemeente actief geweest in het weeshuis Teofano Popova. Teofana Popova, de naam van de stichtster van een van de twee weeshuizen in Stara Zagora, Bulgarije, prijkt op de gevel van het huis. Heel bijzonder: in het Grieks betekent Theofanie: Godsopenbaring. De Heere God openbaarde Zich in de afgelopen tijd zeker in het weeshuis. In de twee weken dat wij als groep een van de vleugels van het huis opknapten, echt een metamorfose, gebruikten Tanja en ik de tijd ook om te netwerken. De eerste dagen kon Neda nog niet vertalen, zij en Jan zouden pas donderdag arriveren. Maar als een Godswonder waren de eerste morgen drie jongeren uit de plaatselijke Zionschurch aanwezig. Wat bleek: zij zijn het afgelopen jaar maandelijks in het weeshuis gekomen om met de jongeren te spreken, spelletjes te doen, hen met andere zaken te helpen. Deze jongeren zijn christen. Twee keer per jaar mogen ze de oudste jongens van het huis meenemen naar de kerk. Er is tussen de moeder van een van deze jongeren, Stevka, met Rilka de directrice van het huis, een band gegroeid. Rilka vertrouwt hen en zodoende mochten wij Bijbelverhalen vertellen, christelijke liederen zingen. We werden rechtstreeks vertaald vanuit het Engels in het Bulgaars.

Neda, die wij ook als een Godsgeschenk hebben ervaren, hielp ons vanaf donderdag in de contacten met kinderen, leiding en anderen.

Ons eerste contact met de “Church of God” loopt ook nog steeds. Pastor Jimmy werkt nauw samen met de “Zions Church” en vele andere pastores. Jimmy nam ons mee naar twee zigeunerkerken, één in Stara Zagora zelfs en één in Sliven. Indrukwekkend om te zien hoe mensen zich onder moeilijke omstandigheden sterk weten in hun Heer en Heiland. Vol overgave eren zij de Heere in hun diensten, de muziek “as loud as possible”, er is ruimte voor getuigenissen; gemeenteleden delen wat God in hun leven uitwerkt, er is tijd voor aanbidding, voor onderwijs vanuit de Schrift (velen maken aantekeningen!), aan het einde van de diensten kunnen mensen naar voren komen om voor hun noden te laten bidden. Christenen die als gast in de dienst aanwezig zijn, mogen mee bidden.

In Sliven maakten we als groep eerst een tocht door de stad en onderweg stopten we bij de schamele onderkomens om te bidden voor de zieken.

Ons trof de uitzichtloosheid van het leven in Sliven. Wat is het hard nodig om daar te werken aan hygiëne, scholing en creëren van werkgelegenheid.

Jimmy heeft in de gemeente die hij zelf heeft gesticht in de tijd van de verdrukking – tien jaar geleden was het nog verboden om openlijk als gemeente samen te komen – een project lopen waarin de gemeente voor 4 mensen die op straat leefden woonruimte heeft gezocht. De gemeente betaalt voor het levensonderhoud van deze mensen en zoekt ook naar werk voor hen. Jimmy begeleidt hen wekelijks. Verder is hij een half jaar geleden gestart met een kringloopwinkel “Euforia” (vreugde). Hij ontvangt gratis goederen uit Noorwegen en andere landen en deze worden voor een prikje verkocht aan de armen. De Church of God betaalt de manager en de medewerkers van deze winkel.

Er gaat dus veel van hun eigen karige loon naar de armen. Wat een voorbeeld voor ons.

Collin, een assistent-pastor van de Zionschurch bezoekt maandelijks 25 zigeunerkerken om pastores te trainen, voedselpakketten uit te delen en de gemeenten te bemoedigen. Hij is door zijn eigen kerk vrijgesteld voor dit werk.

Deze man heeft ook contact met een Nederlands echtpaar, Albert en Sjannie

Van Brunschot van de Rafaëlgemeente uit Den Bosch (NB!). Zij bezoeken die gemeenten en weeshuizen, waaronder de onze, één à tweemaal per jaar. Zij evangeliseren met groepen jongeren en brengen hulpgoederen uit Nederland naar Bulgarije. We hebben deze mensen in Stara Zagora ontmoet. Met hen bezochten we zondagavond een zigeunerkerk in de bergen rond Stara Zagora.

De cirkel wordt steeds groter: het management van de plaatselijke bouwmarkt verwonderde zich erover dat een groep Nederlanders voor het derde jaar grote hoeveelheden bouwmaterialen aanschafte en vroeg door. Ze gaven ons 20% korting; Een restaurant uit het nabijgelegen hypermoderne winkelcentrum bracht onverwachts heerlijk voedsel dat van een party was overgebleven; bij de BBQ aan het einde van onze werkvakantie kwam de plaatselijke Rotaryclub en de locoburgemeester. Deze man, Dimitar Dinev, beloofde dat het stadsbestuur de renovatie van de buitenkant van het weeshuis in oktober 2011 zou beginnen. We zullen hen daaraan houden.

In het tehuis hebben we als groep warme contacten gehad met de jongeren en kinderen. De kamers van de benedenverdieping zijn schitterend geworden. In de drie jaar dat we als gemeente Aalburg actief zijn in het weeshuis is de leefomgeving drastisch veranderd. De kinderen waren drie jaar geleden nog heel agressief en onhandelbaar. Nu zijn ze beleefd, bedanken voor dingen die ze krijgen, ze delen met elkaar en er is liefde en warmte. Het afscheid was hartverscheurend: jongeren van 16 en 17 en kinderen huilden, klampen zich aan ons vast. Zij hebben een plaatsje gekregen in ons hart en wij in dat van hen. “Priateli sevienie”, vrienden voor altijd. Prachtig om te horen dat vele kinderen ook bidden.

Isous – zijn naam betekent ook in het Bulgaars “Jezus”!- wees de laatste avond naar boven met gevouwen handen: als ik alleen ben en ik huil, zei hij, dan bid ik tot de grote Isous.

Zdravko, één van de oud-weeshuisbewoners, nu is hij leraar in het huis, zei bij het afscheid: We hebben veel van jullie kunnen leren hoe we beter met de kinderen kunnen omgaan. Dank je wel.

Bobby, de inspecteur van het huis, die namens de Government for the Rights of Children het huis regelmatig bezoekt, is ook diaken in de Church of God. Hij bemoedigde onze groep: Blijf wie je bent, jullie preken niet alleen het Evangelie, maar jullie leven het voor hier in het huis.

We zijn de Heere God ook dankbaar voor alle dingen die in de groep zelf gebeurden. Daar in Stara Zagora zijn mensen voor het eerst hardop gaan bidden en Bijbel lezen. Een van ons gaf in de groep zijn getuigenis. In Teofana Popova ervoeren we dat God werkelijkheid is.